Stowarzyszenie Historyczne Reduta Częstochowa » Aktualności

25.04.2018 Ul. gen. bryg. Janusza Gąsiorowskiego w Częstochowie!
25.04.2018 Ul. gen. bryg. Janusza Gąsiorowskiego w Częstochowie!

Niezmiernie miło nam poinformować, że decyzją wojewody śląskiego, mamy w Częstochowie ul. gen. bryg. Janusza Gąsiorowskiego, ostatniego dowódcy 7 Dywizji Piechoty! Po 79 latach sprawiedliwości dziejowej stało się zadość! Na decyzję o zastąpieniu ul. Józefa Wasowskiego, ul. gen. Gąsiorowskiego, wpływ miał prezes naszego Stowarzyszenia, Adam Kurus, który w grudniu 2017 roku z poparciem częstochowskich środowisk patriotycznych zaproponował tę właśnie kandydaturę, obok m.in. ppłk. Zygmunta Żywockiego.

 

http://www.czestochowa.pl/page/7,aktualnosci.html?id=10690

 

Poniżej zamieszczamy uzasadnienie autorstwa Adama Kurusa przesłane do wojewody śląskiego.

 

Gen. bryg. Janusz Gąsiorowski (za ul. Wasowskiego)

 

Gen. bryg. Janusz Gąsiorowski, ur. 17 VI 1889 we Lwowie, od 1901 członek młodzieżowych organizacji niepodległościowych „ZET”, „Zarzewie”. Od 1910 współzałożyciel, instruktor i wychowawca, a następnie komendant krakowskiego oddziału Armii Polskiej i Polskich Drużyn Strzeleckich. Od 1917 roku członek Polskiej Organizacji Wojskowej, jeden z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego. Od 1918 w Wojsku Polskim. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. W okresie 1921 – 1931 pełnił szereg najważniejszych funkcji sztabowych w strukturach WP. Posiadający szerokie wykształcenie wojskowe i cywilne, autor regulaminów i instrukcji wojskowych oraz licznych publikacji naukowych z zakresu wojskowości, zwłaszcza w dziedzinie psychologii pola walki, artylerii i budowy umocnień, ale także historii powstania styczniowego 1863. W latach 1931 – 1935 szef Sztabu Głównego WP. W latach 1935 – 1939 ostatni dowódca częstochowskiej 7 Dywizji Piechoty. Zaangażowany w życie społeczne miasta, gdzie jako postać o wysokiej kulturze i inteligencji, pełniąca dotychczas najwyższe funkcje w Wojsku Polskim (a także jako bliski współpracownik Józefa Piłsudskiego), rozpoznawalna nawet za granicami kraju, cieszył się niekwestionowanym autorytetem. We wrześniu 1939 roku dowodził 7 DP w czasie samotnej, ciężkiej czterodniowej bitwy stoczonej w regionie częstochowskim przeciwko potężnym siłom niemieckiej 10. Armii. Walcząc do końca w okrążeniu pod Janowem, podzielił los wielu swoich żołnierzy dostając się 4 IX do niewoli niemieckiej, gdzie przebywał m.in. w Oflagu VII a w Murnau. Po wyzwoleniu obozu, ze względów politycznych pozostał na emigracji, zajmując się pracą naukową i publicystyczną. Zm. 19 X 1949 w Paryżu. Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyża Niepodległości, Orderu Odrodzenia Polski IV klasy, Krzyża Walecznych dwukrotnie, Złotego Krzyża Zasługi i wielu innych odznaczeń polskich i zagranicznych. Mimo olbrzymich zasług i pięknego patriotycznego życiorysu, po wojnie w Częstochowie generał stał się ofiarą licznych pomówień, oszczerstw i fałszywych oskarżeń rozpowszechnianych przez władze komunistyczne, mających zdyskredytować go w oczach społeczeństwa. Jeden z nielicznych tej rangi wybitnych polskich wojskowych, który do dnia dzisiejszego nie ma poświęconej sobie ani jednej nazwy ulicy, ronda, placu czy szkoły.